دوندگان علاقمندی که بیشتر وقت خود را به این ورزش اختصاص داده اند، به خوبی با حس خوشحالی که بواسطه ی ترشح اندروفین در طول و یا پس از تمرینات بوجود می آید، آشنایی دارند. یکی از مزایای ذهنی و روحی – روانی حاصل از انجام تمرینات ورزشی فراتر از یک هیجان موقتی می باشد: بر اساس نتایج حاصل از بررسی مطالعه ای که به تازگی منتشر شده است، انجام فعالیت های فیزیکی نه تنها به مبارزه با افسردگی کمک می کند، بلکه می تواند منجر به کاهش خطر ابتلا به افسردگی در سالهای آتی نیز شود.
محققان دانشگاه تورنتو به مرور ۳۰ مورد از تحقیقاتی پرداختند که رابطه ی میان فعالیت و افسردگی را مورد بررسی قرار داده بودند. آنان به این نکته پی بردند که حتی انجام ۲۰-۳۰ دقیقه ای تمرینات هوازی سبک نظیر: پیاده روی یا باغبانی نیز می تواند مانع از ابتلا به افسردگی شود.
بر طبق اظهارات جورج مامن۱، مولف تحقیق و استاد دانشگاه تورنتو، نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که انجام تمرینات ورزشی متوسط تا شدید، حتی به میزان کمتر از مدت زمان توصیه شده که ۱۵۰ دقیقه در هفته می باشد، می تواند به پیشگیری از بروز افسردگی کمک کند. تحقیق مذکور، تنها به بررسی تمرینات هوازی پرداخته بود، اما به اعتقاد مامن، فعالیت هایی نظیر پیاده روی و باغبانی نیز می توانند در بردارنده ی اثرات مطلوبی باشند. همچنین فعالیت های شدید تر نظیر تمرینات قدرتی یا دو نیز می توانند منجر به کاهش میزان ابتلا به افسردگی شوند. به اعتقاد محققان، برای یافتن علت وجود چنین رابطه ای، انجام بررسی های بیشتری مورد نیاز است، چرا که به احتمال زیاد هیچ مکانیزمی به تنهایی قادر به توصیف چنین تاثیر پیشگیرانه ای نمی باشد. در مقابل، و به احتمال زیاد، طیفی از مکانیزم های فیزیولوژی، زیست- شیمیایی و روانی- اجتماعی به شکلی هماهنگ و با ترکیبی دقیق و منحصر به فرد در این روند دخالت دارند.
۱ George Mammen
